Norwid Chrześcijanin

Ludu mój, ludu...

 

     Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił ?

 

Tak niedawno jeszcze z Matką Stworzyciela

" . . . w łono kolebeczki zazierającej z szczególnym zdziwieniem,

Czy prawda, że się  PRAWDA  urodziła

I że  STWORZYCIEL  stawa się stworzeniem . . ."

radowaliśmy się, że  "SŁOWO stało się ciałem i zamieszkało wśród nas" (J1,14),

a już stajemy  przed największą tajemnicą , Tajemnicą Śmierci, Odkupienia

i   Z M A R T W Y C H W S T A N I A   Słowa Wcielonego.

Co robić, aby jedynym "dorobkiem"  tego czasu, nie było stwierdzenie

" jak ten czas szybko mija" ?,  gdyż już Św. Paweł powiedział: "Mówię, bracia, czas jest krótki." ( 1Kor 7,29)

"Pracując w pocie Czoła", iść  "w sprawiedliwym (z wiary)  kierunku ruchu:   nie za sobą z krzyżem Zbawiciela, ale za Zbawicielem z krzyżem swoim ",  albowiem

 " Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je." (Mt 10,38-39)

Tak pielgrzymując

 " . . . znajdziesz żywot w śmierci, a potęgę

W słabości, w słowie latającym Księgę,

W ciemności jasność, a w jasności cienie !

To wiedz  -  i z plewy szczere czyść nasienie. "

"Na szczere czyszczenie" mamy dany cały Wielki Post, ze wszystkimi nabożeństwami i rekolekcjami, aż po celebracje Triduum Paschalnego i światło Paschału.

" A nie jest światło by pod korcem stało,

Ani sól ziemi do przypraw kuchennych;

Bo piękno na to jest, by zachwycało do pracy  -

Praca, by się zmartwychwstało"

Mamy więc coś jeszcze. Mamy sztukę. która poprzez swoje twórcze wysiłki, pomaga zrozumieć, że zgłębianie tajemnicy powołania do życia ludzi czy poszukiwanie sensu przemijania, nie ma sensu bez poszukiwania Stwórcy.

Czy?  i  jak?  skorzystamy z tych darów zależy od nas.

Towarzyszą nam też dzielnie katolickie media: prasa, radio, telewizja    -  "głoszenie z dachów" jak nazywa media elektroniczne -  Jan Paweł II.

Media to język -

" Język, który na Sądzie popiołów zawoła:

Uwity jestem z nerwów skrwawionych Anioła

I sądzę was od stopy do włosa, bo jestem

Wszystkich was - razem dechem i moralnym chrzestem ! "

A ci , " . . . dla których pióro, jak proporczyk biały,

Powolnym wiatrem wzdęty, nie skalany jeszcze,

Tak drżąco się rozwija . . . i bez blasku chwały

I bez niecnoty blasku - swoje czucia wieszcze

Pieśnią Bogurodzicy chrzczą. . ."  - pomagają nam też arcy-dzielnie.

W książce " Pamięć i tożsamość" Jan Paweł II mówi:

Słowo "Odkupiciel" ma w swym polskim rdzeniu wyrazowym coś z "kupowania", coś z "wykupywania" (...) Właśnie ta analiza etymologiczna może nas przybliżyć do zrozumienia rzeczywistości odkupienia. (...) W tajemnicy odkupienia zwycięstwo Chrystusa nad złem jest dane człowiekowi nie tylko jako osobista korzyść, ale także jako zadanie. Człowiek podejmuje je, wchodząc na drogę życia wewnętrznego, to znaczy na drogę świadomej pracy nad sobą - tej pracy, w której Mistrzem jest Chrystus."

"I myślę: że zmartwychwstawać jest bolesnym trudem,

Pracą człowieka, z Bożym dokonaniem  - cudem !  - " powie Norwid.

W Pierwszej Księdze Samuela czytamy:  "Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce." I kazał Pan namaścić  -  małego, rudego, ale o pięknych oczach -  Dawida.

Modlitwa pozwala "kształcić wzrok" tak, aby "odgadywać sprawy Boże pod powłoką spraw ziemskich."  Do końca Wielkiego Postu jeszcze wiele Stacji. Korzystając z tych dobrodziejstw możemy mieć nadzieję, że za rok spotkamy się w rozwoju duchowym "piętro wyżej"; lżejsi, radośniejsi i bardziej przezroczyści.

"Z biegiem czasu, jeżeli człowiek wytrwale postępuje za Mistrzem, którym jest Chrystus, coraz mniej odczuwa ciężar zwalczania w sobie grzechu, a coraz bardziej raduje się światłem Bożym, które przenika całe stworzenie. Jest to ogromnie ważne, gdyż pozwala człowiekowi wyjść z sytuacji nieustannego zagrożenia wewnętrznego przez grzech - który jednak na tej ziemi w jakimś stopniu zawsze pozostaje obecny -"  (Pamięć i tożsamość)

Bóg-Człowiek podobny do nas we wszystkim, oprócz grzechu, został przez człowieka osądzony i skazany na śmierć.  "Jeżeli przyjąć całą prawdę Ewangelii, znaczy to: Bóg nie może umrzeć, Bóg jest życiem. Jezus Chrystus, Bóg-Człowiek objawił tę prawdę pośród świata, który jest poddany śmierci." (Jan Paweł II)

Nie do swojego też grobu został złożony ukrzyżowany Jezus. "Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł." (Mt 27, 59-60)

Ale my nie odchodźmy jeszcze.

W Wielkim Tygodniu Bóg mówi słowami Apokalipsy : "Oto czynię wszystko nowe".

Przy grobie Pańskim - sterylnym, bo obmytym Krwią Zbawiciela; przezroczystym, bo Prawda nie ma nic do ukrycia - zadumajmy się z Janem Pawłem II nad Księgą Rodzaju.

"On jest Stwórcą:

       Ogarnia wszystko powołując do istnienia z nicości

       nie tylko na początku, ale wciąż

      Wszystko trwa stając się nieustannie -    (...)

 

Słowo - odwieczne widzenie i odwieczne wypowiedzenie.

Ten, który  stwarzał, widział - widział,  "że było dobre',

widział widzeniem różnym od naszego,

On - pierwszy Widzący -

Widział, odnajdywał we wszystkim jakiś ślad swej Istoty,

              swej pełni -

Widział: Omnia nuda et aperta sunt ante oculos Eius   -

(Wszystko odkryte i odsłonięte przed Jego oczami)

Nagie  i  przejrzyste   -

Prawdziwe,  dobre  i piękne  -

Widział widzeniem jakże innym niż nasze"

               (Tryptyk Rzymski)

"Mistrzu, Królu, Boże-Synu,

Wielkie TWOJE jest zwycięstwo -

Takie wielkie, że wawrzynu

Nie ma - takie, że męczeństwo

Już wytrzymać nie umiało

I zmieniło się aż w radość . . .

Takie wielkie, że aż ciało

ZMARTWYCHWSTAŁO - głód i bladość

Zamieniły się w wesele."

 

"Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy :

Chcę  raczej  miłosierdzia  niż  ofiary." (Mt 9,13)

  Amen